‘Het integraal kindcentrum (IKC) heeft alleen kans van slagen onder één bestuur; dus opvang en onderwijs onder dezelfde directeur.’ Ben jij het hiermee eens of juist helemaal niet? Lees verder én deel je mening met OnderwijsConnected.
De Nederlandse overheid stuurt op IKC-ontwikkeling. Opvang en onderwijs moeten erin mee. Alleen, hoe? Gaan bijvoorbeeld commerciële opvangorganisaties en basisonderwijs samen optrekken, ieder vanuit hun eigen ‘merk’? Of worden compleet nieuwe – integrale – organisaties opgericht? Of gaan scholen misschien hun eigen kinderdagverblijven in het leven roepen, of juist andersom, gaan kinderopvangorganisaties starten met onderwijs?
Laten we eerst eens kijken naar de bedoeling van een IKC: kinderen van nul tot dertien jaar begeleiden vanuit één visie, op één locatie, met één team. Een doorlopende ontwikkellijn, waarin alle professionals die met het kind werken elkaar kennen, met elkaar sparren en samen (in overleg met ouders) de beste weg voor het kind bepalen. Kinderen hoeven bovendien in twaalf jaar tijd maar één keer te ‘wennen’ op een nieuwe plek, want alles zit op één en dezelfde locatie. En pedagogisch medewerkers en leerkrachten kunnen – dankzij een warme overdracht tussen collega’s – kinderen direct op de juiste manier begeleiden. Allemaal winst voor het kind.
Ook praktisch zit er winst in de integrale aanpak. Een pedagogisch medewerker die ’s ochtends vroeg voorschoolse opvang verzorgt, kan op dezelfde locatie onder schooltijd als onderwijsassistent werken. En voor alles wat rondom kinderen moet worden vastgelegd of geregeld, volstaat één volgsysteem.
Kortom: heeft één partij regie over het hele kindcentrum, dan profiteren kinderen, ouders, professionals én de organisatie daarvan.
Aan de andere kant kunnen ándere constructies soms ook zo hun voordelen hebben. Zoals samenwerking tussen twee partijen. Misschien heeft de een de ruimte en de ander de experts. Kinderpsychologen bijvoorbeeld, muziektherapeuten of activiteitenbegeleiders. Samen kun je als organisaties elkaar versterken. Tenminste, als de samenwerking tussen opvangorganisatie en schoolbestuur stevig staat én het lukt om koers te houden, met twee kapiteins op één schip.
Komen we toch weer terug op één bestuur, waaronder zowel opvang als onderwijs valt. Dat vraagt nogal wat van pedagogisch Nederland. Overnames, reorganisaties en andere creatieve vondsten zijn nodig om de IKC’s van de toekomst uit de grond te stampen. Dan kun je allerlei beren op de weg zien, zoals verschillende cao’s, uiteenlopende werktijden en ieder zijn eigen wet- en regelgeving. Maar als we kinderen doorlopend willen laten leren, kunnen we zelf toch ook wel een beetje creativiteit aan de dag leggen?
Hoe een IKC organisatorisch ook vorm krijgt, het staat of valt met de kwaliteit van de professionals en de samenwerking tussen alle individuen. Een doorlopende leerlijn heeft immers geen waarde als tijdens de groei en ontwikkeling van een kind zijn behoefte niet wordt gesignaleerd. Of wel wordt gesignaleerd, maar vervolgens niet wordt beantwoord. Liefde voor het vak, passie voor de ontwikkeling van kinderen – dat blíjft het belangrijkst.
Hoe kijk jij aan tegen IKC’s? En hoe geeft de organisatie waar jij werkt het vorm? Laat OnderwijsConnected weten hoe jij denkt over IKC-vorming. Mail ons info@onderwijsconnected.nl
Is het te veel om op te schrijven? Kom dan langs voor een kop koffie. Wij zijn benieuwd naar jouw visie.
